Haring

Haringtwee_top

Mijn moeder gruwde ervan, mijn vader was er verzot op: de Hollandse haring. Dus moest m'n moeder er af en toe aan geloven. Dan ging m'n vader, meestal op een zaterdag, naar de markt en kwam hij niet alleen met een overdaad aan haringen thuis maar ook nog met gerookte paling en sprotfilet, die kleine nog zoutere visjes dan de zoute haring. Toch was mijn vader een zoetekauw.


Vrienden aan wie ik het wel eens vertel, kunnen het nauwelijks geloven maar het is een feit dat mijn zusjes en ik voor het slapen gaan een mars, een milky way, een nuts of een (Bros)reep van hem kregen. In onze pyjamaatjes liepen we het Heilige der Heiligen - zijn studeerkamer- binnen waar hij achter een massief houten bureau zat te werken of naar orgelmuziek te luisteren, en bijna elke avond ging dan zijn bovenste bureaulade open waarin een groot assortiment aan voornoemd snoepgoed lag. Hij een nachtkus, wij een reep. Op een gegeven moment rekenden we daar op en waren we teleurgesteld als we het eens met een pepermuntje moesten doen.

Dit alles tot ergernis van mijn moeder die er zojuist voor gezorgd had dat we onze tanden hadden gepoetst. Desondanks werd er niet van deze volgorde afgeweken: eerst tanden poetsen en dan bij pa langs, die al die chocoladerepen niet alleen voor ons in huis had gehaald. Hij snoepte er zelf net zo graag van. Het mag dan ook een wonder heten dat ik nog steeds een gebit heb waarvan m'n tandarts zegt dat ik er trots op mag zijn.

Terug naar de vis. Die haringen & sprotfilet waren voor de kinderen en mijn vader, maar de paling, hoe tegenstrijdig het ook klinkt, was bestemd voor mijn moeder. Haar ganse huwelijk mopperde ze over de afschuwelijke vislucht en die van de haring in het bijzonder, ze stond erop dat wij het bestek waarmee wij de haringen hadden gegeten direkt en apart afwasten – zij raakte het echt niet aan - maar deze vette aaseter lustte ze wel. Een ware delicatesse, die aan onze kinderneuzen voorbij ging.

De goedkope chocolade eet ik niet meer (áls je snoept, moet je het goed doen) maar ik houd van haring. Zeker eén keer per maand koop ik er een paar, uitjes/zuur apart, wit brood. Die traditie heb ik voortgezet. Wat een haring toen – in mijn kindertijd – kostte, weet ik niet maar hoe wonderlijk werkt de economie! Want vandaag (9.6.2009) heb ik 3 euro 50 voor een 'nieuwe' haring neergeteld. M'n vader zou dat vast niet geloofd hebben. Zelfs in guldens zou hij dat een schandalige prijs hebben gevonden, want tot op zeer hoge leeftijd kreeg hij er op die zelfde zaterdagse markt 4 voor 10 gulden. Wie weet maak ik nog mee dat die hoge prijs gaat zakken maar eigenlijk hoop ik dat ook weer niet.

Ik koop mijn haring niet op de markt maar bij een haringkraam. Niet bij de eerste de beste want vis luistert heel nauw. Haring moet er fris, vers en aantrekkelijk uitzien. De verkopers zijn er aan gewend dat ik de haringen zelf aanwijs. De grote vind ik een beetje te veel van het goede, ik ga voor de kleine. De schrijver Adriaan Morriën ging veel verder en kocht slechts 'vuile haring' om die dan zelf thuis schoon te maken. Je kon immers nooit weten, zo redeneerde de oude Morriën, waar de haringverkoper, meestal een man, daarvoor met zijn handen aan had gezeten. Nog een geluk dus dat er alleen vrouwelijke verkopers bij mijn viskraam werken.

Annelies van der Veer

4 opmerkingen:

  1. Sinds ik een haringverkoper zijn mes zag slijpen aan de stoeprand een meter verwijderd van een hondendrol vertrouw ik de hygiëne van zo'n stal voor geen cent meer. Voor mij dus ook 'vuile haring'.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 2 euro 20 en 3 voor 6 hier in het dorp, waar ze twee jaar geleden de prijs voor de beste haring wonnen. Hij is - of was inmiddels - dan ook niet slecht. Sprot is een echte geheimtip, we aten ze al zolang ik me kan herinneren, maar we waren dan ook geparenteerd aan een visgroothandel annex rokerij. Als je de sprot - of bokking of makreel - zo uit de rokerij hebt geproefd hoef je eigenlijk nooit meer andere, maar we behelpen ons. Makreel gewoon heel kopen en sprot in een bosje, staat leuk en is ook lekkerder, want gefileerd gaat snel achteruit. Schoonmaken - is een peuleschil - en dan met ijskoude oude genever. Een tractatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Even doordenken Annelies. Waar zouden die visverkoopsters even daarvoor met hun handen misschien aangezeten hebben?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Re : Wat een haring toen – in mijn kindertijd – kostte, weet ik niet maar hoe wonderlijk werkt de economie! Want vandaag (9.6.2009) heb ik 3 euro 50 voor een 'nieuwe' haring neergeteld

    Als er een stad is die haringpakkers moeten mijden dan is het Rommeldam wel. Niet alleen voor wat betreft het prijspeil dat in deze dagen ver boven N.A.P. ligt. Als je je voor 3 € 50 een nieuwe haring laat aansmeren dan ben je OF Amsterdammer OF dom. Imho is er slechts sprake van een nuance verschil tussen dom en/of Amsterdammer zijn. Als zijnde geboren in het Haagje vind ik de wijze waarop men in het Amsterdamsche een haring serveert natuurlijk van de zotte. 's-Gravenhage is door Scheveningen en derzelver ligging direct aan zee zonder concurentie DE haringstad in het Gemene Best der Nederlanden. Een der potentieel kansrijke namen als in 2015 Willem IV is afgetreden als gevolg van een uitspraak van een obscure Argentijnse kinderrechter. Een andere kansrijke naam is Tweede Bataafse Republiek. Onze voorkeur gaat uit naar het Gemeene Best want de kans is groot dat nog voor 2015 Bertje Bibber het loodje heeft gelegd weshalve alle tsjeven, syndicalisten, anti-clericalen, actualisten, gelen, chi'ti, groenen, blauwen en rooien met inbegrip van alle neo-tofelemonen benevens de Duitse Gemeenschap aansluiting zoeken. Niet bij een Makaken republiek denk ik. Liever een wat langere naam die ook inhoudelijk wat zegt dan republiek. Het Oranje-plebs voegt zich wel naar de tijdgeest want net als bij Eddy Terstall strekt de herinnering niet verder dan het laatste keiltje. Zelfs het nummer van hun openbare lagere school zijn ze vergeten.

    TERZAKE

    Een haring mag nimmer in stukjes worden geserveerd op een wit kartonnetje met uitjes @ wat stukjes augurk. Een prikkertje met een r/w/b vlagje. On the site een blaadje ijsbergsla met 'n plukje alfafa en on top een halve aardbei. Da's kindermoord zegt onze goede vrind meneer Bres. Het optimale moment om van de haring is over een week of wat als de koninginnenharing da ist. Het summum van het summum op haringgebied te mogen weghappen geeft mij a.h.w. een orgasme. Hoofd achter over en het strottenhoofd wijd open en dan die haring verslinden. Bij een van de fameuze marokkaanse of turkse viskramen in de Herman Kosterstraat, Den Haag. Wat een genot. Aan het eind van de Van Boetzelaarlaan staat nog een kraam met het wit emaille bordje waarop in blauwe letters staat te lezen : gelieve een afgehapte haring niet ten tweede male door de uitjes te halen.

    Vroeger - twintig jaar geleden verzond Vishandel Lustig van As vanuit de P.C. Hooft nr 69 zo'n zeventig minivaatjes met haring naar duitse relaties. Thuis drink er du moment - het is 20:30 een koude jonge jenever bij. Gorter's jonge is fluweel zacht; goed en goedkoop. We hebben vandaag bij de C1000 per st 1 € 25 betaald. Vijf voor vijf euro. Bij het Visgilde hier, onder de Grote Sloot, krijg je er vier voor 7 € 50 en een voor 1 € 75.

    BeantwoordenVerwijderen